Τι είναι αυτό που την ψυχή μας έβαλε στο ράφι;
Φταίμε άραγε εμείς που δίχως πισινή καμιά ορμήσαμε να κλείσουμε στις χούφτες μας εκείνο που μας θάμπωσε;
Φταίει αυτό, που απ' την αρχή του, να χρησιμεύει για παγίδα φτιάχτηκε;
Μήπως όλο το φταίξιμο είναι ότι ποτέ μας δε ρωτήσαμε τα ράφια ποιανού κουμάντο είναι;
Κι αφού ρωτάς, να σου το πω: alma ψυχή πάει να πει...
Πάει... γιατί ποιος ξέρει αν αυτή ή άλλη λέξη θα φτάσει κάποτε...
.
Η Ψυχή πάντα ελεύθερη είναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μόνο ράφι της, είναι τούτο το σώμα που φέρουμε..
μα έτσι κι αλλιώς θα ελευθερωθεί κι απο αυτό κάποτε..
τουλάχιστον τα βράδια στο όνειρο πετάει εδώ κι εκεί κι ας μην θυμάται πάντοτε που πήγε..
καλά όνειρα :)
Έτσι μίζερες και γεροντοκόρες που τις καταντήσαμε και τις ψυχές, μόνο το ράφι τους απέμεινε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς τουλάχιστον που δεν τους αρέσουν τα γλυκά του κουταλιού.
Τι όμορφο..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά είναι ν' αλλάζουν σώματα οι ψυχές. Οι εμπειρίες είναι πολύτιμες και τα σώματα διαρκούν τόσο λίγο..
Σε αντίθεση με τον/την Riski, δε μου φάνηκε όμορφο και χαριτωμένο, αλλά λίγο μελαγχολικό προς το εφιαλτικό, θα έλεγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον προς την άποψη του Ευρύνοου κλίνω. Σαν να είναι φυλακισμένη η Ψυχή σε ένα σώμα άκαμπτο.
Μου ξυπνάει και συνειρμούς με έντονο συμβολισμό, για τις παγίδες που μας στήνουν όσοι θέλουν να μας μετατρέψουν σε άβουλα διακοσμητικά ρομποτάκια/στρατιωτάκια, βαλμένα σε παράταξη σε κάποιο ράφι...
Πολύ καλή επιλογή πάντως!
Καλημέρα, Ελένη μου!
Ευρύνοε
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που πιστεύω είναι ότι σε τίποτα το σώμα δεν είναι φυλακή.
Αυτό που φυλακίζει τη ψυχή το αναστήσαμε να ζει στον ίδιο κόσμο με αυτή.
Πρέπει να πάει πιο βαθιά ακόμα και το όνειρο για να λευτερωθεί...
φοραδίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ πάλι που ξέρω κάτι "ψυχές" που τα γλυκά στο ράφι τα έχουν τσακίσει οι μουλάρες... :)))
Riski
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως τελικά αυτό να είναι το μόνο αντίδοτο και η μόνη απάντηση στο γιατί ακόμα αντέχουμε...
Foti
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβώς αυτό που κι εγώ αναρωτιέμαι, ποιός τα έφτιαξε τελικά αυτά τα ράφια και γιατί;
Ετούτος ο κόσμος επιθυμεί ανθρώπους κοιμησμένους. Ίσως τελικά η μεγαλύτερη επ-ανάσταση είναι το να ξυπνήσουμε...
Καλό σου βράδυ Φώτη μου!
πιο σημαντικός είναι ο απέναντι τοίχος,με τα ονόματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα το βλέπεις και να θυμάσαι....
έστω και σαν αχυράνθρωπος.
tikto
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ εκεί κόλλησα, στον τοίχο. Γιατί αυτός είναι η μόνη ελπίδα. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κρατήσει την ενθύμηση ζωντανή και να ψιλιάσει, πιθανόν, κάποιον επόμενο να μην μπει στο μαγαζάκι.
Καληνύχτα σου είπα;
Ευτυχώς λόγω βάρους δεν υπάρχει ράφι να με σηκώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΧΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήπράγματι τα ράφια δεν αντέχουν το βάρος. Όχι του κορμιού μα της ψυχής...κι από αυτό είμαι σίγουρη πως ναι έχεις μπόλικο !