Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

αφήγηση

Βρέθηκα σήμερα να περπατώ στη βροχή.  Τυλιγμένη στο πανωφόρι μου με την κουκούλα σηκωμένη και τα χέρια στις τσέπες.

Στην αρχή έκανα να βιαστώ αλλά μετά άρχισα να χαίρομαι το ψιλόβροχο που μου έβρεχε το πρόσωπο, θυμίζοντάς μου πως η μόνη πραγματικότητα τελικά είναι εκείνη στην οποία εμείς στρέφουμε το βλέμα.

Μια χούφτα στίχοι:

"Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος πηγαίνει κλαίγοντας
Κανεὶς δὲν ξέρει νὰ πεῖ γιατί
Κάποτε νομίζουν πὼς εἶναι οἱ χαμένες ἀγάπες
Σὰν κι αὐτὲς ποὺ μᾶς βασανίζουνε τόσο
Στὴν ἀκροθαλασσιὰ τὸ καλοκαίρι μὲ τὰ γραμμόφωνα

Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι φροντίζουν τὶς δουλειές τους
Ἀτέλειωτα χαρτιὰ παιδιὰ ποὺ μεγαλώνουν
Γυναῖκες ποὺ γερνοῦνε δύσκολα
Αὐτὸς ἔχει δυὸ μάτια σὰν παπαροῦνες
Σὰν ἀνοιξιάτικες κομμένες παπαροῦνες
Καὶ δυὸ βρυσοῦλες στὶς κόχες τῶν ματιῶν

Πηγαίνει μέσα στοὺς δρόμους ποτὲ δὲν πλαγιάζει
Δρασκελώντας μικρὰ τετράγωνα στὴ ράχη τῆς γῆς
Μηχανὴ μιᾶς ἀπέραντης ὀδύνης
Ποὺ κατάντησε νὰ μὴν ἔχει σημασία

Ἄλλοι τὸν ἄκουσαν νὰ μιλᾶ μοναχὸ καθὼς περνοῦσε
Γιὰ σπασμένους καθρέφτες πρὶν ἀπὸ χρόνια
Γιὰ σπασμένες μορφὲς μέσα στοὺς καθρέφτες
Ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ συναρμολογήσει πιὰ κανεὶς
Ἄλλοι τὸν ἄκουσαν νὰ λέει γιὰ τὸν ὕπνο
Εἰκόνες φρίκης στὸ κατώφλι τοῦ ὕπνου
Τὰ πρόσωπα ἀνυπόφορα ἀπὸ τὴ στοργή

Τὸν συνηθίσαμε εἶναι καλοβαλμένος κι ἥσυχος
Μονάχα ποὺ πηγαίνει κλαίγοντας ὁλοένα
Σὰν τὶς ἰτιὲς στὴν ἀκροποταμιὰ ποὺ βλέπεις ἀπ᾿ τὸ τρένο
Ξυπνώντας ἄσχημα κάποια συννεφιασμένη αὐγὴ

Τὸν συνηθίσαμε δὲν ἀντιπροσωπεύει τίποτα
Σὰν ὅλα τὰ πράγματα ποὺ ἔχετε συνηθίσει
Καὶ σᾶς μιλῶ γι᾿ αὐτὸν γιατί δὲ βρίσκω τίποτα
Ποὺ νὰ μὴν τὸ συνηθίσατε
Προσκυνῶ"

(Γ.Σεφέρης)

και από ένα παράθυρο ένα τραγουδάκι που σαν χάδι ταξίδεψε στον αέρα.  
Και σαν ευχή...


25 σχόλια:

  1. ..να πω καλησπέρα..?
    ..και καλή βδομάδα..:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όμορφες οι βροχές της άνοιξης.. ξέρεις πως μετά η μέρα θα είναι πιο όμορφη!!!

    Καλη βδομαδα!!!
    "Μυστικά" φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ γλυκιά η πραγματικότητα που στρέφεις το βλέμα σου.
    Κι ας μην πιστεύω πως είναι η μόνη!
    :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. bbimbo
    μα και το ρωτάτε καλέ μου κύριε;
    και βέβαια να πείτε!!!

    ... και καλά κρασά αν θέλετε επίσης :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μυστικό Μονοπάτι
    και βέβαια μετά από μια καλή βροχή αστράφτει ο τόπος...κι ομορφαίνει!!!

    καλή σου εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Korlaka
    ουουου πόσες διαφορετικές πραγματικότητες... όσα και τα ζευγάρια μάτια που υπάρχουν...

    να' σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα (λίγο μετά τα μεσάνυχτα). Με πάγωσε η βροχή με στέγνωσε η άλλη πλευρά που μου έδειξες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κρύο ....κι η βροχή πάγωσε στη στέγη!
    Καλή εβδομάδα...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "η μόνη πραγματικότητα τελικά είναι εκείνη στην οποία εμείς στρέφουμε το βλέμα"
    να συμπληρωσω μια σκεψη μου μονο μαμουφιον
    αν μπορουμε να δουμε μονο την υπαρχουσα κατασταση τοτε ενισχυουμε την υπαρχουσα κατασταση.
    αν προχωρησουμε τη σκεψη μας περα απο αυτην
    θα δουμε και το ουρανιο τοξο
    που ακομα ουτε καν διαφαινεται...
    καλημερα κοσμοιστορικον μαμουφιον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πάντως όσο ποιητικά κι αν το περιγράψει κανείς, όσα λαμπερά κι αν μπορέσει να διακρίνει πίσω από την μπόρα η ουσία δεν αλλάζει. Βρέχει...

    Φιλιά και καλή άνοιξη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. είναι στιγμές που και η λασποβροχή
    δίνει την αίσθηση της διαύγειας και του χρώματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. OXIA
    από αρχαιοτάτων χρόνων....πάντα δυο οι όψεις και διαλέγεις
    (τον μέρφυ με το νόμο του μόνο μη πετύχω πουθενά...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΛΕΩΝ
    κι έχει κι έναν παγωμένο αέρα έξω σήμερα...
    καλή βδομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. πεταλουδίτσα
    στη σκέψη σου θα συμφωνήσω.
    Κανένα κόλλημα - ακόμα και του βλέματος - δεν πήγε κανέναν ποτέ παρακάτω.

    Κι είπαμε αν τον πετύχεις πουθενά τον άτιμο τον παρατηρητή φύλαξέ τον μου κι έρχομαι, γιατί όλο και μου την κοπανάει :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. tikto
    ποια είμαι εγώ για να σου πω ότι νεράιδες δεν υπάρχουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλησπέρα, Ελενίτσα!

    Άσε τη βροχούλα να δροσίσει το δέρμα και την ψυχή σου.

    Το ποίημα του Σεφέρη είναι αγαπημένο μου και η μελοποίηση που έκανε ο Πασχαλίδης εξαιρετικά εμπνευσμένη!
    Πιστεύω πως το αποτέλεσμα θα άρεσε και στον ίδιο τον ποιητή!
    Σου το χαρίζω:

    http://www.youtube.com/watch?v=xneB2UK-_gE

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μου αρέσει η βροχή αλλά αν είναι λάσπη με χαλάει πολύ. Όλα κόκκινα είναι και σήμερα:(

    Καλημέρα μαμούφι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. η βροχή που τα ξεπλένει όλα;
    ή η βροχή που ποτίζει;
    που νοτίζει;
    όλες της οι μορφές ευεργετικές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. φοραδίτσα
    καλή μου κυρία τι έχω πάθει μαζί σας κι όλο σας μπερδεύω και σας αφήνω τελευταία;
    αχ μη μου κάνετε μούτρα... παρακαλώ....

    και βρέχει κιόλας ξανά σήμερα...

    φιλάκι (για καλόπιασμα...ε;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Foti
    πολύ ωραία η μελωποίηση από τον Πασχαλίδη, μου άρεσε πολύ!

    Κι όσο για την βροχή, αυτό που παλεύω είναι να μη της κρύβω το πρόσωπό μου αλλά αντίθετα να της ανοίγω τα χέρια μου.
    Μόνο που δεν είναι πάντα εύκολο...

    Όμορφο απόγευμα εύχομαι :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ελίτσα
    και χωρίς ομπρέλα...
    που πας κυρά μου; ε, που πας;

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Margo
    τόση λάσπη που μέχρι και η ανάσα στομώνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. logia
    και ειδικά σαν είναι άνοιξη...
    Λάσπη μόνο να μην φέρνει...

    Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Την επόμενη φορά, θα σας δείξω κατάμουτρα τα μούτρα που όντως σας κρατώ, για αυτό να μην επαναληφθεί... :))))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή